De term ‘Hypnose’ werd geïntroduceerd door de Schotse arts Dr. James Braid in 1841. Hij merkte dat een toestand van hypnose meestal gebeurde wanneer de persoon ontspannen was, de ogen gesloten en in een staat was die op slaap gelijkt.
Hij noemde deze toestand dan ook ‘hypnose’, van het Griekse woord ‘hypnos’, hetgeen slaap betekent. Deze naam verving oudere namen en termen, zoals ‘dierlijke aantrekkingskracht’ en ‘mesmerisme’, een genezingsmethode met behulp van elektriciteit en magnetisme, volgens Anton Mesmer.
Deze namen waren ook niet juist want hypnose was reeds duizenden jaren voor Mesmer bekend in de oudheid en bij primitieve volkeren, noch heeft het iets met magnetisme te maken.
Hypnose is geen slaap
Maar Braid heeft het ook bij het verkeerde eind als hij deze toestand, met de associatie naar slaap, ‘hypnose’ noemt. “Hypnose is geen slaap”, volgens Dr. Herbert Spiegel, een alom bekende expert op het gebied van klinische hypnose. “Wat slaap ook moge zijn …. Hypnose is dat niet. Hypnose is een verandering van het bewustzijnsniveau, waarbij de concentratie wordt toegespitst op een bepaald onderwerp, bijvoorbeeld de stem van de hypnotherapeut.”
Vorm van ontspanning
In hypnose (eigenlijk een vorm van ontspanning) is de persoon, in tegenstelling tot slaap, volledig bij bewustzijn en alert. Al zijn zintuigen functioneren dus normaal. In feite is elke vorm van hypnose … ‘zelf-hypnose’, hetgeen betekent:
- Dat je zelf kunt beslissen of je al of niet in hypnose gaat
- Manipulatie is hier dus uitgesloten
- Waardoor bij vele mensen al een groot vooroordeel of angst kan worden weggenomen.
Het doel van hypnose
Het doel van hypnose is om de persoon naar een ontspanningsniveau te brengen, waardoor we toegang krijgen tot zijn onderbewuste, waar vaak ongewenste ‘programma’s’ zijn geïnstalleerd. In die staat is ons onderbewuste meer toegankelijk en ontvankelijk voor hypnotische suggesties, die tot doel hebben om veranderingen resp. verbeteringen aan te brengen.
Het is daarom ook beter om hypnose te beschouwen als een teweeggebrachte ontvankelijkheid van het onderbewuste, waarbij de aandacht wordt geconcentreerd of vernauwd.
Er bestaan verschillende dieptes en soorten van hypnose.
Ernest en Josephine Hilgard, autoriteiten op het gebied van hypnose, zeggen hiervan:
“Dit kan verschillende vormen aannemen en het wil niet altijd zeggen dat er een verhoogde concentratie van aandacht is. Soms ondergaan of voelen we niets, is er geen concentratie. In andere gevallen richt de aandacht van de persoon zich uitsluitend op de stem van de hypnotiseur en hetgeen hij zegt, en wordt hij niet afgeleid door andere geluiden. Wanneer de aandacht echter wordt gericht op specifieke ervaringen, dan kunnen deze zo centraal staan (met hoge concentratie), waardoor het niet mogelijk is dat andere storende gedachten nog kunnen binnenkomen.
Deze concentratie heeft het effect dat zaken die normaal gesproken belangrijk of storend zijn, nu een voor een wegvallen.
Wat dan overblijft is nog slechts de hypnotiseur en zijn stem.”
Psychologisch gezien zou men kunnen zeggen dat het een eenvoudige manier is om zich van huidige problemen los te maken.